Page 12 - 01-02-62
P. 12

ข่าวสารแพทย์นาวี  : Naval  Medical  Newsletter



      การออกก�าลังกายหรือแข่งขันประเภทว่ายน�้า
              การว่ายน�้าฟรีสไตล์เป็นวิธีที่เร็วที่สุดและมีประสิทธิภาพมากที่สุด  ด้วยเหตุนี้จึงถูกน�ามาใช้ในการแข่งขันไตรกีฬา

      เป็นหลักมากกว่าท่าว่ายอื่นๆ  การว่ายน�้าฟรีสไตล์ที่มีประสิทธิภาพขึ้นอยู่กับเทคนิค  และ  Stroke  ที่ดี  การว่ายน�้าต้องมี
      สมรรถภาพที่เฉพาะ   เพื่อให้สามารถรักษาช่วงระยะเวลาระหว่างการแข่งขันได้   และเป็นการรักษาพลังงานไว้เพื่อเตรียมพร้อม

      ส�าหรับการปั่นจักรยาน และการวิ่งในล�าดับต่อไป  ส�าหรับการแข่งขันไตรกีฬา  นักว่ายน�้าควรมีการฝึกฝน และเตรียมความพร้อม
      มาก่อนเป็นอย่างดี

      เทคนิคการว่ายน�้าฟรีสไตล์ที่นักไตรกีฬาควรฝึก

              การหายใจ
              การว่ายน�้าไตรกีฬาเป็นการว่ายน�้าระยะไกล นักว่ายน�้าต้องปรับการหายใจ

      เข้าทางปาก และหายใจออกทางจมูกและปากใต้น�้า พลิกหน้าหายใจเข้าอย่างเดียว                     การหายใจเข้า
      การว่ายน�้าทางไกลการหายใจจ�าเป็นมาก ควรฝึกควบคุมสมาธิและการหายใจ อย่าเป่า

      ลมหายใจออกแรงเกินไปในน�้าเพราะจะท�าให้ต้องออกแรงมากขึ้น  จะท�าให้เหนื่อย
      เร็วขึ้น พยายามควบคุมเหมือนหายใจปกติ หมั่นฝึกซ้อม ไป-กลับ เรื่อยๆ และเพิ่ม
      จ�านวนรอบโดยความเร่งคงที่ ไม่รีบร้อน การหายใจออกให้หมดปอดใต้น�้านั้น ท�าได้ทั้ง

      ทางจมูกและปาก กฎคือต้องหายใจเข้าทางปากเท่านั้น                                            การหายใจออก
                                               ต�าแหน่งของศีรษะ

                                            ต�าแหน่งของศีรษะโดยทั่วไปควรให้ต�าแหน่งที่สูงที่สุดของศีรษะอยู่ได้อย่างสบาย
                                        โดยไม่เป็นการฝืนจนอาจเกิดการบาดเจ็บแก่นักกีฬาได้  และสามารถลอยตัวเป็น

                                        ธรรมชาติได้  มองไปข้างหน้าได้  ไม่หลงทิศ โดยขาไม่จมลงไปซึ่งจะท�าให้เกิดการต้านน�้า
                                        ท�าให้ว่ายน�้าได้ช้าลง

              ต�าแหน่งของร่างกาย
              เพื่อให้เกิดแรงต้านน้อยที่สุด  นักว่ายน�้าควรจัดท่าทางให้ศีรษะไหล่สะโพก

      และเท้า อยู่ในแนวระนาบเดียวกัน หรือเป็นเส้นตรงให้มากที่สุด นักว่ายน�้าที่จัดท่าทาง
      ไม่ดี  ท�าให้เกิดแรงต้านเพิ่มขึ้นอย่างมาก  สุดท้ายท�าให้การว่ายน�้าท�าได้ช้าลงไป
      แต่ต้องออกแรงว่ายน�้าเพิ่มมากขึ้นท�าให้เหนื่อยเร็วขึ้น

              การพลิกตัวของร่างกาย

              การพลิกตัวของร่างกายทุก  Stroke  เป็นสิ่งส�าคัญในการพัฒนาช่วงความยาว
      ของ  Stroke  ที่ดี  และใช้กล้ามเนื้อหน้าอกหลัง  และกล้ามเนื้อแกนกลางล�าตัว

      เพื่อช่วยในการว่ายน�้าแต่ละ Stroke  การพลิกหรือหมุนร่างกายที่ดีนั้นสามารถดูได้
      จากการดึงแขนกลับเป็นไปอย่างง่ายดาย  ราบรื่นขณะว่ายน�้า  และสะโพกควรพลิกไป
      เมื่อมือผลักดันน�้าไปด้านหลังเรียบร้อยแล้วในแต่ละ Stroke


              การจ้วงมือ
              การจ้วงมือหรือพายแขนไปด้านหลัง  ให้พยายามผลักน�้าไปด้านหลัง งอข้อศอก ปลายนิ้วชี้ลงพื้นน�้าขณะก�าลังจ้วงแขน
      (Hight Elbow) ท�าให้สามารถผลักตัวไปข้างหน้าได้ตามต้องการ ดังนั้นจังหวะการจ้วงที่ถูกต้องคือ ยกแขนข้างหนึ่งขึ้นเหนือน�้า

      พร้อมกับงอศอก  จากนั้นยืดแขนไปให้สุดแล้วกดมือลง  โดยวาดแขนผ่านล�าตัวจนถึงต้นขาโดยที่นิ้วจะต้องชิดติดกันจังหวะที่
      แขนข้างหนึ่งจ้วงแขนอีกข้างจะเหยียดตรงไปข้างหน้า เทคนิคนี้จะช่วยให้คุมทิศทางการว่ายน�้าได้ดี

                                                                                           อ่านต่อฉบับหน้า

        หน้า ๑๐   ข่าวสารแพทย์นาวี   ปีที่ ๖๑   เล่มที่ ๒ เดือน กุมภาพันธ์  พ.ศ.๒๕๖๒
   7   8   9   10   11   12   13   14   15   16   17