Page 24 - 01-02-62
P. 24

ข่าวสารแพทย์นาวี  : Naval  Medical  Newsletter



                                               ธรรมะกับคติธรรม





                                             เรื่อง...คนของโลก


              ชายชราผู้หนึ่ง  นั่งขุดหลุมอยู่อย่างขะมักเขม้นท่ามกลางแดดร้อนจัดในเวลาบ่าย  ขณะนั้นเด็กหนุ่มคนหนึ่งเดินมา

       พบเข้าจึงถามว่า  ก�าลังท�าอะไร  ชายชราตอบว่า  ก�าลังขุดหลุมเพื่อปลูกมะม่วง  ค�าตอบนั้นยิ่งท�าให้เด็กหนุ่มแปลกใจยิ่งขึ้น
       จึงถามอีกว่า นี่ลุงอายุเท่าไหร่แล้ว พอทราบว่าชายชราผู้นั้นอายุแปดสิบปีแล้ว จึงพูดขึ้นว่า มะม่วงต้นนี้ต้องใช้เวลาไม่น้อย
       กว่า ๕ ปี จึงจะออกผล ลุงอาจจะตายเสียก่อนที่จะได้กินก็ได้ ถ้าเป็นอย่างนั้นมันก็ไม่คุ้มกับที่ต้องลงทุนเหน็ดเหนื่อยอย่างนี้
              ชายชราอธิบายว่า มะม่วงที่ปลูกนี้ ถึงลุงจะตายไปเสียก่อน แต่ประโยชน์ก็จะตกแก่คนอื่นต่อไป เหมือนตัวหลานชาย

       นี่แหละ ตอนที่เกิดมาก็ไม่ได้เกิดในบ้านที่ตัวเองสร้างไว้ เกิดมาแล้วก็ยังอาศัยอยู่ในบ้านที่คนอื่นสร้างไว้ เหมือนกัน การท�าสิ่ง
       ใดๆ จึงไม่ควรมองแค่ประโยชน์ที่ตัวเองได้รับ แต่ควรคิดถึงประโยชน์ผู้อื่นด้วย
              เรื่องนี้ให้ข้อคิดว่า การกระท�าที่มุ่งประโยชน์ตนแม้จะเป็นเรื่องถูก แต่ก็ยังแคบ ถ้านักวิทยาศาสตร์คิดว่าเราจะคิดค้น
       พลังงานและอุปกรณ์ไฟฟ้าไปท�าไม ทนอยู่มืดๆ ไปอีกไม่กี่ปี เราก็ตายแล้ว คนอื่นเขาก็ยังอยู่กันได้ โลกเราก็คงไม่มีพลังงาน

       ไฟฟ้าใช้อย่างทุกวันนี้ แม้กรณีตัวอย่างอื่นๆ ที่เห็นได้ทั่วไปก็ชี้ชัดว่า การที่เรามีชีวิตอยู่ได้อย่างสุขสบายทุกวันนี้ ส่วนหนึ่งก็
       เพราะได้เสวยผลที่ผู้อื่นคิดค้นและสร้างสรรค์ไว้นั่นเอง
              คนที่คิดถึงประโยชน์ของผู้อื่นหรือส่วนรวม เป็นคนที่โลกต้องการทุกยุคทุกสมัย เพราะช่วยพัฒนาโลกให้มีคุณค่า
       สวยงาม  และน่ารื่นรมย์  แม้จะปลูกมะม่วงต้นเดียวซึ่งเป็นเรื่องเล็กน้อย  แต่วิธีคิดและความมุ่งหวังของเขายิ่งใหญ่และทรง

       คุณค่า สมกับที่เกิดมาเป็น “คนของโลก” อย่างแท้จริง




                                            เรื่อง...คนไม่มีบุญ

               มีเรื่องเล่าว่า  เศรษฐีใจบุญท่านหนึ่ง  ต้องการจะแจกทาน  จึงให้ประกาศไปทั่ว  ขอทานคนหนึ่งได้ยินค�าประกาศ
        นั้นจึงไปรับทานกับเขาบ้าง วันแรก ไปยืนต่อแถวคนอื่นๆ เมื่อเศรษฐีแจกทานมาถึงท้ายแถว ของก็หมดพอดี

               วันรุ่งขึ้น  ขอทานคนเดิมคิดว่าเพราะเราไปสายจึงไม่ได้รับทาน  จึงไปแต่เช้าตรู่  ยืนรออยู่เป็นคนแรก  แต่เศรษฐี
        เปลี่ยนวิธีแจกใหม่เพราะต้องการให้ได้ทั่วถึงกัน จึงแจกจากท้ายแถวขึ้นมา พอใกล้จะถึงของก็หมดอีก
               วันที่สาม  ขอทานคนเดิมไม่ยอมแพ้วาสนาตัวเอง  คราวนี้ไปยืนแทรกอยู่ตรงกลาง  คิดว่าถึงอย่างไรก็ไม่พลาดแน่

        ฝ่ายเศรษฐีสั่งให้แจกทานเหมือนเดิม โดยให้บุตรสาวแจกจ่ายต้นแถวลงไป ส่วนเศรษฐีแจกจากท้ายแถวขึ้นมา แต่พอแจก
        มาถึงกลางแถว ของก็หมดอีกจนได้ เป็นอันว่าขอทานคนนั้นไม่ได้รับของแจกทานเลยสักครั้งเดียว
               ในชีวิตปัจจุบัน เราอาจเคยพบเหตุการณ์ในลักษณะนี้บ้าง คือบางทีนึกว่าจะต้องได้แน่ๆ แต่ก็ไม่ได้ หรือบางเรื่อง
        พยายามอย่างถึงที่สุดแล้วก็ไม่ส�าเร็จ แต่อีกคนหนึ่งกลับได้มาง่ายๆ อย่างคิดไม่ถึง ทั้งยากจะอธิบายว่าเป็นเพราะอะไร
               ในทางพระพุทธศาสนาสอนเรื่อง  ปุพเพกตปุญญตา  ความเป็นผู้มีบุญอันกระท�าไว้ในกาลก่อนว่าเป็นเครื่อง

        สนับสนุนชีวิตในปัจจุบันได้อย่างส�าคัญ  บุญในลักษณะนี้เอง  ที่ท่านว่าเอามาแข่งกันไม่ได้  ดังนั้น  จึงควรมีใจรักในการ
        ท�าบุญแม้จะไม่เห็นผลทันตา เพราะในโลกนี้ไม่เคยมีใครปลูกมะม่วงแล้วได้กินมะม่วงที่ปลูกทันที มีแต่ปลูกมะม่วงแล้วรอ
        แล้วได้กินมะม่วงที่ปลูก แต่ถึงอย่างนั้น การรอก็ไม่เป็นทุกข์ส�าหรับผู้มีใจรัก เขาจะรดน�้า พรวนดิน ดูแลรักษาอย่างดี

        มีความสุขไปพร้อมกับการเจริญเติบโตของต้นมะม่วงนั้น บุญกุศลก็เช่นกัน หากปรับความเห็นให้ถูกต้อง ก็จะมีความสุขไป
        พร้อมกับการท�าดีนั้นได้ และความดีที่สั่งสมนั้น เมื่อถึงโอกาสจะอ�านวยผลให้อย่างน่าอัศจรรย์ได้ เพราะเป็นผู้มีบุญอันได้
        กระท�าไว้ในกาลก่อนนั่นเอง

             จัดท�าโดย  กองอนุศาสนาจารย์ ยศ.ทร.




      หน้า ๒๒   ข่าวสารแพทย์นาวี   ปีที่ ๖๑  เล่มที่ ๒ เดือน กุมภาพันธ์  พ.ศ.๒๕๖๒
   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29