Page 16 - ข่าวสารฯ ฉบับ 6301 ม.ค.๖๓
P. 16

ข่าวสารแพทย์นาวี  : Naval  Medical  Newsletter




               ๑๐. เตรียมอุปกรณ์ส�าหรับช่วยชีวิตไว้เสมอ เช่น ห่วงชูชีพ ไม้ เชือก ฯลฯ
               ๑๑. ระมัดระวัง ดูแลรับผิดชอบความปลอดภัยของตนเองอยู่เสมอ

               ๑๒. ให้ขึ้นจากแหล่งน�้าทันที เมื่อเห็นน�้าขุ่นแดงไหลผ่าน
               ๑๓. ให้รีบวิ่งหนีขึ้นที่สูงทันทีเมื่อเห็นน�้าลดลงจากชายหาด อย่างรวดเร็วและไกล

               หลักการและการช่วยชีวิตทางน�้า

               จะให้เกิดประสิทธิภาพในการช่วยเหลือผู้ประสบภัยทางน�้า จ�าเป็นต้องรู้ลักษณะของผู้ก�าลังประสบภัย การช่วยเหลือ
        ผู้ประสบภัยทางน�้ามีได้หลายวิธี การเลือกวิธีการช่วยเหลือโดยการลงไปในน�้าควรพิจารณาเป็นทางเลือกสุดท้าย เนื่องจาก

        ความเสี่ยงของผู้เข้าช่วยเหลือ  อย่างไรก็ตามบางกรณีการช่วยเหลือโดยการยื่นหรือโยนอาจไม่ส�าเร็จหากไม่ได้ลงไปในน�้า
        การประเมินปัจจัยต่างๆ มีส่วนส�าคัญ ดังนี้
               ๑. การประเมินสถานการณ์ เป็นการมองถึงสภาพแวดล้อม สภาพอากาศ ทิศทางกระแสน�้า กระแสลม และความ

        ปลอดภัยของผู้เข้าช่วยเหลือ เพื่อนร่วมทีม คนอื่นๆ ในที่นั้น และผู้ประสบภัยเอง
               ๒. การประเมินผู้ประสบภัย ตรวจสอบจ�านวนผู้ประสบภัย ลักษณะผู้ประสบภัย ตลอดจนกลไกการบาดเจ็บ ที่จะ

        มีผลกับการให้การช่วยเหลือ  ส่วนผู้ประสบภัยที่จมน�้าจ�าเป็นต้องเข้าใจในลักษณะของผู้ก�าลังประสบภัย  เพื่อเรียงล�าดับ
        ความส�าคัญในการให้ความช่วยเหลือ ดังนี้

                                     ๒.๑ ผู้ประสบภัยที่ตกอยู่ในภาวะล�าบาก เป็นระยะแรกของผู้ประสบภัยที่ก�าลังจะจมน�้า

                                     ลักษณะผู้ประสบภัยจะมีความเหนื่อยล้าอย่างมากในการว่ายน�้าเข้าหาฝั่งหรือเข้าหา
                                     ขอบสระ แต่สามารถลอยตัวอยู่กับที่และหายใจได้ สามารถร้องขอความช่วยเหลือได้

                                     สามารถลอยตัวและเดินในน�้าได้ การให้การช่วยเหลือไม่จ�าเป็นต้องลงไปประชิดตัวสามารถ

                                     โยนวัสดุลอยน�้าหรือเชือกส�าหรับการช่วยเหลือ ผู้ประสบภัยจะสามารถจับเองได้

                                     ๒.๒ ผู้ประสบภัยจมน�้าแต่มีปฏิกิริยาตอบสนอง (Active downing) เป็นระยะต่อมาของ
                                     ผู้ประสบภัย ตัวจะตั้งตรงในน�้าไม่สามารถเคลื่อนที่ไปข้างหน้าหรือเดินในน�้าได้ แขนยก

                                     ขึ้น - ลงด้านข้างล�าตัวเป็นการพยายามกระท�าโดยสัญชาตญาณเพื่อให้ศีรษะพ้นน�้าเพื่อ

                                     หายใจ พลังงานจะหมดไปกับการดิ้นรนเพื่อหายใจ ไม่สามารถร้องขอความช่วยเหลือได้
                                     ไม่สามารถจับเชือกส�าหรับการช่วยเหลือได้ การให้การช่วยเหลือจ�าเป็นต้องลงไปประชิดตัว

                                     ให้ผู้ประสบภัยเกาะวัสดุลอยน�้าพักให้หายเหนื่อย ผู้ประสบภัยจะสามารถกลับช่วยเหลือ
                                     ตัวเองได้


                                     ๒.๓ ผู้ประสบภัยจมน�้าและไม่มีปฏิกิริยาตอบสนอง (Passive downing) ผู้ประสบภัย
                                     ประเภทนี้จะไม่มีการเคลื่อนไหว ลอยน�้าหน้าคว�่าอยู่ในน�้าหรือใกล้ผิวน�้า การให้การช่วยเหลือ

                                     จ�าเป็นต้องลงไปประชิดตัวและรีบน�าผู้ประสบภัยขึ้นจากน�้าโดยเร็ว เพื่อการประเมินสัญญาณชีพ

                                     และให้การปฐมพยาบาลอย่างเหมาะสมต่อไป







                                                                                     อ่านต่อฉบับหน้า






        หน้า ๖    ข่าวสารแพทย์นาวี  ปีที่ ๖๒ เล่มที่  ๑  เดือน มกราคม  พ.ศ.๒๕๖๓
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21