Page 20 - 7jul64
P. 20

ข่าวสารแพทย์นาวี  : Naval  Medical  Newsletter


                                                       ผู้สูงวัย ๕๐ +
















                                                                          โดย...ศิษฏ์ชายชล  สุทธิพงศ์  MBA  RN

               เมื่อสองสามอาทิตย์ก่อน ได้มีโอกาสรับค�าแนะน�าจากคนจีนท่านหนึ่ง ซึ่งคิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์กับท่านผู้อ่านทั้งหลาย
        จึงอยากจะน�ามาถ่ายทอดถึงข้อคิด เตือนสติว่าใช่หรือไม่ใช่ส�าหรับเรา ได้พบเห็น และหวนกลับมา ใช้สมาธิคิดพิจารณาอีก

        สักครั้งหนึ่ง เพราะเชื่อว่าในกลุ่มผู้สูงอายุบางคน หรือว่าผู้ที่อยู่ในวัยจะเกษียณนั้น บางคนยังคิดจะท�าในแนวนี้อยู่ ดังนั้นเรา
        ก็จะมาคุยกันถึงเรื่อง ค�าแนะน�าในสิ่งที่ไม่อยากจะให้ท่าน ได้กระท�าต่อไปในช่วงชีวิตในช่วงเวลาที่ยังมีอยู่ ห้าสิ่งที่มีอยู่ นั่นก็

        คือ   เรื่องการประหยัด    การประวิงเวลารีรอ    การปล่อยให้ความรักหลุดลอยไป    ปล่อยความโกรธไม่อดกลั้นอดทน
        และยังมีความเกลียดชังในจิตใจของตนเอง
                                                           สิ่งหนึ่งที่เราจะช่วยเหลือกัน  และอยู่ร่วมกันในสังคมได้อย่าง

                                                   สบายใจ คือการแบ่งปัน ให้ความรู้เผยแพร่ในสิ่งที่เรียกว่า ประชาสัมพันธ์
                                                   ให้เกิดประโยชน์กับคนอื่น  (ซึ่งอันนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัว  จะท�า

                                                   หรือไม่ท�าก็ขึ้นอยู่กับตัวเรา)  และเชื่อในสิ่งที่ท�าและท�าในสิ่งที่เชื่อ
                                                   บางทีบางครั้ง การที่เรามองด้วยตาแล้วเห็น ก็ไม่จ�าเป็นต้องเชื่อเสมอไป
                                                   แต่สิ่งที่เป็นสัจธรรม ที่เรารู้กันอยู่ ก็คือการที่เราเกิดมานั้น เกิดได้เพียง

                                                   ครั้งเดียว  เกือบตายมาก็หลายครั้ง  แต่ถ้ามีการตายเกิดขึ้นแล้วก็จบ
                                                   ไม่สามารถชุบชีวิตขึ้นมาได้  นอกจากเป็นแต่เพียงในหนังภาพยนตร์

        (ในอนาคตอาจจะไม่แน่) จะเห็นได้ว่าช่วงชีวิตของเราที่ผ่านมานั้น หลายปีหลายเดือน ไม่มีทางหวนกลับคืนมา เรามีทั้งสุข
        มีทั้งทุกข์ ปะปนกันไปตลอดเวลา และในช่วงเวลาที่เหลือนั้นควรท�าอย่างไรต่อไป และอยากให้ทุกอย่างเหมือนเดิมหรือ
               ตอนนี้เรามีเงินแล้ว อย่าประหยัด เงินทองนั้นเมื่อท่านเกิด ก็ไม่ได้

        น�าติดตัวมา ยามตายก็เอาติดตัวไปไม่ได้เช่นกัน อย่าพยายามคิดหน้าคิดหลัง
        และปฏิบัติต่อตนเองอย่างไร้ความยุติธรรม อย่าประหยัด อดออม และเสีย

        เวลาทั้งชีวิตไปเปล่าๆ ยามที่ได้ดื่มก็ควรต้องดื่ม ยามที่ได้กินก็ควรจะต้องกิน
        อยากกินอาหารอันโอชะสักครั้งหนึ่งในหนึ่งอาทิตย์ ก็ควรจะต้องกิน คิดว่า
        จะกินปลาจาระเม็ดนึ่งบ๊วย  ก็ควรจะต้องกินสักครั้ง  อยากท�าอะไรคือท�า

        ไม่ต้องประหยัด เพราะสุดท้ายเงินที่เก็บเอาไว้ คนอื่นจะเอาไปใช้หมด คือ
        ท�าให้คนอื่นใช้ ถึงเวลาที่ต้องเห็นกับตนเองแล้ว ถึงเวลาใช้จ่ายก็ควรจะต้องจ่าย

        อย่าตระหนี่ถี่เหนียว เวลาใช้ก็ควรใช้ อย่างกมากจนเกินไป เช่น ใช้ไปทะนุบ�ารุงศาสนา บริจาคจตุปัจจัย หรือให้ลูกหลานบ้าง
        ยามขัดสน หรือจ�าเป็น (ประเด็นนี้ กล่าวถึงบุคคลที่มีเงินปลดเกษียณพอเพียง และเพียงพอส�าหรับช่วงสุดท้ายของชีวิตที่เหลือ
        แต่ถ้าใครยังไม่ ไม่มีพอ แบ่งปัน ก็ควรจะเก็บเอาไว้ส�าหรับตัวเอง คือต้องยุติธรรมกับตัวเองก่อนที่จะแบ่งปันให้คนอื่น)

               เมื่อมีความโชคดีอย่ารีรอ เพราะชีวิตคนเรานั้นไม่เที่ยงแท้แน่นอน การที่เรามีชีวิตอยู่ได้นับว่าเป็นความโชคดีอย่างหนึ่ง
        และในช่วงเวลานี้  ไม่ควรทุ่มสุดชีวิตเพื่อลูกหลานอีกต่อไป  ด้วยเหตุผลที่ว่า  ลูกๆ  ทั้งหลายเขาก็เติบใหญ่  มีการงานท�าแล้ว




        หน้า ๑๖  ข่าวสารแพทย์นาวี  ปีที่ ๖๓ เล่มที่  ๗  เดือน กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๖๔
   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25