Page 19 - ข่าวสารแพทย์นาวีฉบับเดือน มีนาคม ๒๕๖๖
P. 19
ข่าวสารแพทย์นาวี : Naval Medical Newsletter
รอบรู้เรื่องโรคผิวหนัง
Seborrheic dermatitis
ผิวหนังอักเสบบริเวณผิวมัน ผื่นแพ้ต่อมน�้ามัน หรือ เซ็บเดอร์ม
โดย...ว่าที่ น.ท.ปุณยวีร์ อ่องศรี แผนกโรคผิวหนัง กองอายุรเวชกรรม
รพ.สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ กรมแพทย์ทหารเรือ
เป็นโรคผิวหนังอักเสบเรื้อรังเกิดในบริเวณที่ม่ต่อมไขมันในชั้นผิวหนังเป็นจ�านวนมาก มักเป็นๆ หายๆ รักษาได้ แต่ไม่หายขาด
ไม่ใช่โรคติดต่อ และไม่ใช่โรคติดเชื้อ ไม่ทราบสาเหตุหรือพยาธิก�าเนิดที่แน่ชัด แต่เชื่อว่ามีปัจจัยกระตุ้นได้จาก
ปัจจัยภายใน :
๑. การท�างานของต่อมไขมันที่มากขึ้น จาก ฮอร์โมนเพศชาย หรือ ความผิดปกติของระบบประสาท
๒. การเพิ่มจ�านวนของยีสต์ (Malassezia spp.) ที่ผิวหนัง
๓. ภาวะบกพร่องของระบบภูมิคุ้มกัน ความเครียด
๔. ปัจจัยทางพันธุกรรม
ปัจจัยภายนอก :
๑. การเปลี่ยนแปลงของอากาศ เช่น อากาศร้อนจัด เย็นจัด
๒. การใช้ผลิตภัณฑ์ที่ระคายเคืองต่อผิว
การวินิจฉัยโรคผิวหนังอักเสบบริเวณผิวมัน
การวินิจฉัยอาศัยลักษณะอาการและอาการแสดงของโรคเป็นหลัก ผื่นมี
ลักษณะแดง คัน มีสะเก็ดขุย ในบริเวณที่มีต่อมไขมันมากหรือบริเวณที่มีผิวมัน
ได้แก่ หนังศีรษะ คิ้ว ข้างจมูก หลังหู อก หลัง รักแร้ สะดือ ขาหนีบ และอวัยวะเพศ
ในผู้ป่วยบางรายที่มีอาการรุนแรง และไม่สามารถควบคุมได้ด้วยการรักษามาตรฐาน
อาจพิจารณาตรวจเพิ่มเติม หาภาวะภูมิคุ้มกันบกพร่อง โดยเฉพาะการติดเชื้อไวรัส
HIV และตรวจหาโรคทางระบบประสาท เช่น โรคพาร์กินสัน หรือโรคทางระบบ
ประสาทอื่นๆ ที่ส่งผลต่อการท�างานของต่อมไขมัน
การพยารกรณ์โรคผิวหนังอักเสบบริเวณผิวมัน
โรคผิวหนังอักเสบบริเวณผิวมัน มีการด�าเนินโรคแบบเรื้อรัง เป็นๆ หายๆ มักรักษาไม่หายขาด โดยโรคจะเห่อก�าเริบขึ้น
ในช่วงที่มีปัจจัยกระตุ้น เช่น อดหลับ อดนอน ดื่มสุรา สูบบุหรี่ ป่วย ไม่สบายรุนแรง เกิดความเครียด ต่อร่างกาย และ/หรือจิตใจ
โดยตัวโรคตอบสนองต่อการรักษาได้ค่อนข้างดี ถ้ากินยาทายาสม�่าเสมอ และหลีกเลี่ยงปัจจัยกระตุ้น จะสามารถควบคุมให้โรคสงบได้
เป็นระยะเวลานาน
การรักษาผิวหนังอักเสบบริเวณผิวมัน
การรักษาหลัก
● การใช้ยาในรูปแบบทา (topical therapy) ได้แก่
๑. การให้ยาในกลุ่มสเตียรอยด์ (topical corticosteroid) หรือกลุ่มปรับภูมคุ้มกัน (topical immunomodulator :
topical calcineurin inhibitor) ทั้งในรูปแบบครีมและขี้ผึ้ง โดยในช่วงแรกแนะน�าให้เริ่มการรักษาด้วยยาทากลุ่มเสตียรอยด์ก่อน
เมื่อการอักเสบลดลงมากแล้วอาจพิจารณาปรับมาใช้ยาใยกลุ่มปรับภูมิคุ้มกันเพื่อลดผลข้างเคียงจากการทาสเตียรอยด์ในระยะยาว
ข่าวสารแพทย์นาวี ปีที่ ๖๕ เล่มที่ ๓ เดือน มีนาคม พ.ศ.๒๕๖๖ หน้า ๑๔
