Page 38 - 1oct 2563
P. 38
ข่าวสารแพทย์นาวี : Naval Medical Newsletter
ธรรมะกับคติธรรมสอนใจ
เรื่อง...คุณค่าของสมอ
สมอ หมายถึง อุปกรณ์ที่ใช้ยึดเรือไว้กับพื้นทะเล การทอดสมอเรือเป็นสิ่งส�าคัญส�าหรับเรือ หลังดับเครื่องยนต์
หรือให้เรืออยู่ในต�าแหน่งที่ต้องการในน�้า โดยไม่ไหลไปตามกระแสน�้าหรือกระแสลม มีผู้รู้กล่าวถึงคุณค่าของสมอเรือไว้ว่า
“จะเห็นคุณค่าของสมอ ต่อเมื่อต้องสัมผัสกับลมพายุ” อนึ่ง สมอถูกมองว่าเป็นเพียงอุปกรณ์ชิ้นหนึ่งในเรือเท่านั้น
จนกระทั่งเรือเผชิญกับคลื่นลมพายุอันบ้าคลั่ง คนในเรือถึงจะเห็นคุณค่าของสมอ เพราะหากไม่มีอะไรยึดเรือไว้ เรืออาจ
หลงทิศทางหรือไปกระแทกกับหินโสโครกจนอับปางลงได้
ธรรมชาติของคนก็เช่นกัน เมื่อตนยังมีชีวิตสุขสบายดีอยู่ ไม่บาดเจ็บหรือป่วยไข้ ยังไม่ประสบกับปัญหาความเดือดร้อน
ก็จะใช้ชีวิตสร้างความสุขตามที่ตนเองต้องการต่อไป โดยลืมคิดถึงคนที่รักเรา ปรารถนาดีต่อเราและพร้อมให้การช่วยเหลือ
อย่างจริงใจ โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน ต่อเมื่อเราบาดเจ็บหรือป่วยไข้หรือหมดเนื้อหมดตัว ประสบปัญหาความทุกข์ยากใน
ชีวิต ถึงวันนั้น เราจะเห็นคุณค่าของคนที่เราเคยมองข้ามไม่ให้ความส�าคัญ หรือนึกถึงเป็นคนสุดท้ายมาโดยตลอด
ดังนั้น การหันกลับมามองคนเหล่านั้น ด้วยการแบ่งปันความรักความจริงใจ แสดงความห่วงใยด้วยความปรารถนาดี
โดยไม่ต้องรอให้ถึงก�าหนดเวลา หรือเทศกาลส�าคัญ ในขณะที่ยังมีโอกาสก่อนจะสายเกินไป เช่นเดียวกับ สมอที่มีคุณค่ากับเรือ
ต้องการการดูแล ฉันใด คนที่มีคุณค่ากับเรา ก็ต้องการการดูแล ฉันนั้นเหมือนกัน
เรื่อง...โรคซึมเศร้า
ท่ามกลางเศรษฐกิจและสังคมยุคปัจจุบัน มีโอกาสเป็นไปได้สูงที่จะท�าให้คนกลายเป็นโรคซึมเศร้าได้ง่าย และถือเป็น
ภาวะที่น่าห่วงอย่างมากในอนาคต คนซึมเศร้านั้น เกิดจากโรคทางใจ และเป็นใจที่ย�่าแย่ เพราะผิดหวังกับชีวิต จนไม่สามารถ
ควบคุมอารมณ์ให้ตั้งอยู่ในสภาวะปกติได้ ปัจจุบันมีการรักษาทางการแพทย์ แต่ก็ไม่แน่ว่าจะหายขาดได้
ความจริง อาการซึมเศร้านั้น เป็นอาการของคนอมทุกข์ และเป็นทุกข์ที่เกิดทางความคิด ตามหลักธรรมกล่าวว่า
คนทุกข์เพราะครุ่นคิดอยู่ ๒ อย่าง คือ
๑. คิดอาลัยอาวรณ์ถึงอดีตที่ผ่านไปแล้ว
๒. วิตกกังวลถึงอนาคตที่ยังมาไม่ถึง
เพราะว่าอดีต คือสิ่งที่ผ่านไปแล้ว จะโศกเศร้าเท่าใด ก็เอากลับคืนมาไม่ได้แม้เพียงน้อย อนาคตคือสิ่งที่ยังมาไม่ถึง
เป็นเสมือนความฝันที่จับต้องไม่ได้ ยิ่งวิตกกังวลมากเท่าใด ก็ยิ่งทุกข์มากเท่านั้น
ดังนั้น เมื่อใดที่คิดถึงอดีต ควรน�าสิ่งที่ผิดพลาดบกพร่องเหล่านั้นมาเป็นบทเรียนส�าหรับการด�ารงชีวิตต่อไป
แต่ไม่ใช่เพื่อความโศกเศร้าอาลัยและจมปลักอยู่กับอดีตไม่เป็นอันท�าอะไรและ เมื่อใดที่คิดถึงอนาคต ควรเป็นเหตุ
แห่งการสร้างแรงบันดาลใจ และวางแผนเตรียมความพร้อมที่จะต้องผ่านไปให้ได้ ไม่ใช่เพื่อความวิตกกังวล หรือเกิดความกลัว
ไปก่อน ต่อจากนั้นให้กลับมาอยู่กับปัจจุบัน ด้วยความคิดและการกระท�าในสิ่งที่เกิดขึ้นตามหน้าที่ตนด้วยความละเอียดรอบคอบ
รอบรู้และรอบด้าน ด้วยจิตใจที่เบิกบานและกล้าหาญ พร้อมยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้นเสมอ เมื่อท�าได้อย่างนี้ ก็สามารถป้องกัน
โรคซึมเศร้า และอาจหายขาดโดยไม่ต้องพึ่งหมออีกเลย
จัดท�าโดย กองอนุศาสนาจารย์ ยศ.ทร.
หน้า ๑๙ ข่าวสารแพทย์นาวี ปีที่ ๖๒ เล่มที่ ๑๐ เดือน ตุลาคม พ.ศ.๒๕๖๓
