Page 30 - 10oct64
P. 30

ข่าวสารแพทย์นาวี  : Naval  Medical  Newsletter




                    Little







                         US.





                                               BY พี่แซม    ศิษฏ์ชายชล  สุทธิพงศ์  MBA  RN



               มีใครเคยคิดบ้างไหมว่า ที่ที่ไม่ปลอดภัย (unsafe  ความรวดเร็ว หลังจากนั้นก็กระชาก (surge) แบคเพค

        places) คือที่ที่ปลอดภัย (safe places) ในสายตาของ (backpack) ที่ลูกชายแบกมาด้วย ซึ่งลูกชายนั้น พร้อมที่จะ
        คนทั่วไปคงคิดว่า ที่ที่ไม่ปลอดภัย ควรจะไม่ปลอดภัย และ ปกป้อง ระวังภัยให้แม่ที่ก�าลังเดินขึ้นมาด้วยกันอยู่แล้ว แต่แรง
        ในความรู้สึกของคน เมื่อคิดถึงว่า ที่ที่ปลอดภัย ก็เลยไม่ระมัด ดึงอย่างแรง มาทางด้านหลัง (pull back) ท�าให้เขาหงายหลัง

        ระวังตัวเอง เพิกเฉย (ignorance) หรือ สะเพร่า (careless)
        หละหลวมในการเตือนสติของตัวให้อยู่กับตัวเสมอ  จึงอาจ

        ถูกท�าอันตรายได้ง่าย ในส่วนของที่ที่ไม่ปลอดภัยนั้น เรารู้ว่า
        ไม่ปลอดภัย เราจึงให้ความระมัดระวังเป็นพิเศษ มีสติและ

        รู้ตัวอยู่เสมอ จึงแคล้วคลาด ปลอดภัย คล้ายๆ ว่า (seem
        to be) ถ้าเกิดว่าอยู่ที่ในป่า เรารู้ว่ามีอันตราย ซึ่งน่าจะมี

        พิษภัยจากสัตว์ร้ายทั้งปวง เราก็จะระมัดระวังตัวมากกว่า
        อยู่ในเมือง


                                                          (fall over : lose one's balance and collapse) พลัดตก

                                                          ลงมาจากบันได  ไปกองลงบนพื้นด้านล่าง  แต่เขาไม่เป็นอะไร
                                                           เนื่องจากแบคแพคที่แบกมาด้วยช่วยป้องกันศีรษะด้านหลัง

                                                          เอาไว้ หัวจึงไม่กระแทกแล้วเขาก็ลืมตาขึ้นมา หลังจากหมดสติ
                                                          ไปประมาณไม่ถึงนาที  พยายามมองหาแม่ที่เดินขึ้นบันไดมา

                                                          ด้วยกัน  แต่กลับไปเห็นสายตาของชายคนหนึ่งที่มองมาด้วย
                                                          ความเหยียดหยาม ซึ่งน่าจะเป็นคนเดียวกันที่ท�าให้เขาล้มลง

                                                          แล้วเขาคนนั้นก็วิ่งหายไป  ในสถานีรถไฟใต้ดิน  หลังจากที่
               รอคอย (awaiting) มามากกว่า 10 ปี ที่ได้วีซ่า  ลูกชายมีสติกับคืนมา ก็เหลือบไปเห็นแม่นอนนิ่งอยู่ด้านข้าง

        (visa)  อพยพ  (immigrate)  เข้ามาอยู่ในอเมริกา  และ ในลักษณะนอนหงายอยู่บนพื้นดวงตานั้นครึ่งเปิดครึ่งปิด
        เพิ่งจะได้อพยพมาอยู่อเมริกาได้เพียงสามปี ก็เกิดเหตุ  (half closed) และก็เห็นมีรอยเลือดเริ่มที่จะไหลออกจาก
        ตอนเกิดเหตุสองคนแม่ลูก อายุ 27 กับ 58 ปี ก�าลังเดิน ด้านหลังของศีรษะของแม่  จากนั้นเขาก็ตะโกนอย่างสุดเสียง

        ขึ้นบันได  ออกจากซับเวย์  (subway)  ระหว่างที่ก�าลัง (yell out from the top of his lung) “แม่ แม่ แม่เป็นไรไป
        เดินขึ้นมานั้น มีเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝัน (unexpected  ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยแม่ผมที!”

        situation) เกิดขึ้น มีชายคนหนึ่งเดินมาทางด้านหลังด้วย


      หน้า ๑๓    ข่าวสารแพทย์นาวี  ปีที่ ๖๓ เล่มที่  ๑๐  เดือน ตุลาคม พ.ศ.๒๕๖๔
   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35